جامانده

مزد چهل روز پریشانی نای ت زائر
از میان همه کردند جدایت زائر

دست  ارباب خودش دوخته بر قامت تو
خلعت نوکری خویش برایت زائر

بی سبب نیست خدا هم به شما مینازد
حضرت فاطمه کرده ست دعایت زائر

هر سلام تو، جهان در تب و تاب است
با لرزش آهنگ صدایت زائر

کاش در صحن علمدار، به یادت آرند
ما را به میان گریه هایت زائر

آهسته قدم بزن، خدا می داند
جا مانده دلی به زیر پایت زائر

این ذکر «حسین حسین» مرا خواهد کشت
مستانه بخوان، جان به فدایت زائر

دلشکسته

امشب؛ شکسته سبویم...

اما، عین هر روز و همیشه ام روز و شبی دگر بگذشت؛ بی هیچ تفاوت ...

و این خاصیت زمان گذران است و دلــی تنگ،از انتظار برای دیدار...

امروز خیلی دلــــم آنجا بود؛و خودم اینجـــا!

"اینجـــــــا" یش را کشیده تر بخوان...

و بدان که وسعتی بیشتر داشت از آنجا...

   نمیدانم چه خبر است

  اما در همین بیخبری باز دلشادم 

  نشانه هایی می بینم که دلگرم میکند مرا 

   یعنی صدایم کردی؟؟؟؟؟!!